De hele maand december en januari reizen wij door Micronesië en Melanesië. Om een break in de heenreis te hebben zijn we eerst gestopt in Taipei, Taiwan en via het eiland Guam kwamen we aan op het eiland Yap. Dit eiland in Micronesië staat bekend om het duiken met Manta Rays en gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Yap Bayside Inn
Na aankomst werden we door onze host Ben opgewacht en naar onze guesthouse gebracht, Yap bayside Inn. Dit is zijn huis waarin hij 10 kamers voor gasten heeft, de goedkoopste optie die wij konden vinden op Yap. En echt iedere cent waard. Ben heeft beneden zijn kamer met badkamer, gezamenlijke grote living en keuken. Boven zijn de gastenkamers met extra badkamers en een extra zitruimte waarvan je gebruik kunt maken.
Hond Hachi
Ben woont hier met zijn hond Hachi (van de film) en twee eenden. Zijn neef Nick is vaak in de buurt en hij heeft veel vrienden die vaak langskomen, zeker nu hij bezig is met het bouwen van een extra traditionele houten zitruimte naast het huis. Hachi moest in het begin niet veel van ons hebben maar eenmaal gewend loopt hij met ons mee naar de winkel en komt bij ons liggen als we thuis zijn.
Heftige Jetjag
Omdat we beschikking hebben over de keuken van Ben kunnen we hier ontbijten en vinden we het ook wel fijn om soms gewoon thuis te eten. Dat is toch wat voordeliger dan elke avond uit eten te gaan. Bovendien hebben we ook de master-of-masters-jetlag gehad waardoor het fijn was om hier de eerste dagen van bij te komen. Man man, hele nachten wakker gelegen en overdag je ogen niet open houden. Tot we van Marina en Shawn, die we tijdens onze eerste duik leerden kennen, een slaappil kregen. Eindelijk konden we een normale nacht maken en zo in het ritme van Oceanië komen!
Wat is er te doen op Yap?
Colonia
De eerste dag hebben we de omgeving verkend en alle hoeken van hoofdstad Colonia bezocht. Dan zie je dat er hier veel overheidsdiensten zijn, enkele hotels en dat je bij alle restaurants goed moet kijken of ze nog wel open zijn.
Minder vluchten
De Lonely Planet van vele jaren geleden is al niet meer accuraat. En sinds 2 jaar zijn de vluchten van en naar het eiland verminderd en dat heeft ervoor gezorgd dat er veel minder mensen voor deze bestemming kiezen. Echt heel jammer want het heeft zoveel te bieden! Overigens dachten wij dat er maar 1 vlucht van United naar dit eiland kwam maar Caroline Island Air blijkt ook te vliegen vanaf Palau. Dus als je een mooie reis wil maken, denk zeker aan Yap!
Duiken
Maar op Yap gaat het allemaal om het duiken. Dus de tweede dag zijn we gelijk op een boot gestapt via Yap Divers, een onderdeel van het grootste resort van het eiland: Manta Ray Bay Resort.
En hoewel de Manta’s bijna gegarandeerd worden hier, hebben we ze de eerste dag natuurlijk niet gezien 😉 Maar uiteindelijk maken we in totaal 10 duiken met 2 verschillende duikscholen, Yap Divers en met Beyond the reef, en is dat ruimschoots goed gekomen.
Haaien, dolfijnen & schildpadden
De tweede dag waren we alleen op de boot en hebben we een groep van 5 manta’s gezien die een tijdje op hun Cleaning station bleven hangen. Toen zijn we ook naar de haaien gegaan, we hebben dolfijnen langs de boot gehad, schildpadden zich zien verstoppen, een groep Barracuda’s (die ik me niet meer kan herinneren omdat ik ze niet herkende) en een hele hoop heel mooi koraal!
De duikers die we hier spreken komen uit alle hoeken van de wereld en zijn niet teleurgesteld, dus ik doe het goed op mijn slechts derde duikplekje! Ik heb vorig jaar pas mijn PADI Open Water gehaald namelijk…
De geschiedenis op het eiland
Hoewel duiken de grootste attractie is op Yap ligt er hier ook veel historie over de Tweede Wereldoorlog. Amerika en Japan hebben hier heel wat gevechten en aanvallen uitgevoerd. Er liggen dus verspreid over het eiland nog een aantal wrakken van vliegtuigen uit die tijd.
Herdenkingsplekken
Ook zijn er een aantal herdenkingsplekken ingericht die je kunt opzoeken. Ze hebben deze plekken inmiddels aangegeven op een plattegrond en ook op die locaties staan er kleine verwijzingsbordjes die je de juiste weg in de jungle wijzen. Het is namelijk niet onderhouden en ze liggen open en bloot onder de sterrenhemel. Maar juist daardoor is het gaaf om te zien hoe goed sommigen er nog uitzien.
Wrakken
Bij de wrakken staan informatieborden dus je kunt wat meer achtergrondinformatie lezen, over de vliegtuigen zelf maar ook de piloten en eventueel andere bemanning. Meestal wordt dit tochtje als een tour aangeboden maar door de map en bordjes is het ook zelf goed te doen.
Privégrond
De overheid heeft weinig tot geen grond in bezit, de wrakken liggen dus in principe op privégrond van een bewoner of dorp. Waar we mensen zagen hebben we ons dus wel even gemeld. Sommige sites waren heel mooi aangekleed en lag er Stone Money omheen, waarschijnlijk geeft de bewoner of het dorp er dan wat meer aandacht aan.
Huurauto
Wij hebben een auto gehuurd voor een dag en hebben zodoende het hele eiland bekeken, de historical markers gezocht maar ook eindelijk ons eerste strandje gezien!!
Het weer in Yap
Bij Colonia zit alleen de haven en verder veel mangroven dus echt de voetjes in het zand hebben we nog niet eerder gehad. En bijna overal zie je de zee, lichtblauw, het rif in de verte met brekende golven en een warme zeebries. En een paar stapelwolken die aan komen waaien want blijkbaar heeft klimaatverandering hier ook al effecten.
De wind en regen lijken dit jaar erger te zijn dan normaal is voor deze tijd van het jaar. Maar ach, de temperatuur maakt veel goed 😉 Dat zorgt er wel voor dat we enkele diepe plassen en poelen tegenkomen. Tja, kunnen we daar met onze kleine Toyota doorheen of niet…
1 hoofdweg
Er is maar 1 hoofdweg over het eiland dus verdwalen is niet echt mogelijk al moet je wel goed kijken waar je heen rijdt. De GPS op mijn mobiel werkt gewoon zonder internet dus die konden we soms gebruiken als extra hulplijn.
Zwaaien
Wat ons opviel tijdens de rit is dat veel mensen zwaaien, en je je gang laat gaan. Ze hoeven niets van je. Het is overdag ook rustig op straat, alsof iedereen naar zijn werk is. Pas als de scholen uitgaan wordt het drukker op de weg, rijden de gele schoolbussen over het eiland om de kinderen naar hun dorp te brengen en gaat iedereen boodschappen doen.
Rustig rijden
Het andere verkeer rijdt heel erg rustig, wat voor ons Westerse mensen heel erg wennen is. Bij het huren van de auto vroegen we naar de verzekering maar die hebben ze hier niet. Ongelukken gebeuren blijkbaar maar weinig, juist omdat iedereen zo rustig rijdt.
En verder Relaxen!
Duiken, een rondrit en verder doen we eigenlijk niet veel. We hebben wat boeken meegenomen, dus we nemen ook echt onze tijd om even niks te doen. Misschien dat dat er ook voor gezorgd heeft dat we allebei al een stuk meer ontspannen zijn en meer op eiland-ritme leven.
Horloge
Ik draag geen horloge, wat ook echt een verademing is. We eten als we honger hebben of slapen als we moe zijn. Doordat het hier ook regelmatig regent mogen we soms ook gewoon lekker op onze kamer liggen en lezen, schrijven en Tim ontwerpt een huisje voor een nieuw toekomstige Tiny House bewoner.
Minder is meer
Gisteren was de eerste dag dat we bij Ben in de tuin hebben gelegen en daar las ik de tip op onderstaande foto van de schrijver van het boek. En dat sloeg op dat moment op alles 🙂 Minder is meer: minder drukte, minder haast, minder moeten, minder afleiding, minder doen. En het deed me even denken aan het Tiny house-boek van Monique van Orden waarin wij staan met ons huisje: Meer met minder.
Westerse drukte
We doen het eigenlijk al heel goed door klein te wonen en weinig bezit (=ballast) te hebben, weinig onderhoud, geen druk op de natuur leggen enz. Maar dan realiseer ik me wel dat we ons (ondanks dat we al een fijn leven hebben in onze tiny house) nog steeds erg laten leiden door de westerse drukte.
En dat laat je gebeuren want je hebt het zelf in de hand. Je kunt jezelf aanleren je daardoor niet te laten leiden. En daarom lees ik het boek waaruit deze foto genomen is. Die ik eerst uit wil lezen voordat ik het met jullie ga delen.
En nu: de laatste duik!!
Liefs uit Yap! Timothy en Wendy
