Het is weer tijd voor een inspirerend interview. Deze keer maak je kennis met Helena uit Rotterdam. Ze is dol op reizen en helemaal gek op culinaire reizen. Op haar eigen foodblog Eating Habits lees je alles over lokale lekkernijen, eetculturen, verassende culinaire bestemmingen en bijzondere gerechten.
Even voorstellen, wie is Helena?
Ik ben Helena, geboren en getogen in Rotterdam. En ik woon er nog steeds. Mijn hele werkleven heb ik in de gezondheidszorg gewerkt. Eerst als diëtist, later als leidinggevende en online communicatie adviseur. Maar sinds enige tijd ben ik mij ook meer aan het oriënteren om ‘iets’ met culinaire reizen te gaan doen. Wat dat ‘iets’ precies is, zit al in mijn hoofd, maar moet nog iets concreter worden voordat ik het aan de grote klok hang.
Wanneer is jouw liefde voor reizen begonnen?
Voor mijn gevoel was het er opeens. Als kind ging ik eens in de zoveel tijd naar Indonesië omdat daar de familie van mijn moeders kant woont, maar verder kwamen we niet veel verder dan België en Duitsland.
Omdat ik een heel drukke tijd had gehad op mijn werk en dus heel veel overuren had gemaakt, zei mijn leidinggevende dat ik ze op moest maken. Luxeprobleem, want wat doe je dan? Toen dacht ik: ik ga een mooie reis maken. Azië trok mij sowieso wel, maar ik wilde eens een keer iets anders dan Indonesië.
Omdat mijn Indonesische familie ook een beetje Chinees bloed heeft, werd het uiteindelijk China. Dan is de cultuurshock minder groot, dacht ik toen nog heel naïef. Want, oh boy, I was wrong hahaha. Maar ik vond het geweldig en plande direct na thuiskomst mijn volgende reis in.
Wat betekent reizen voor jou?
Ondanks, of misschien wel vanwege die cultuurshock, ontdekte ik wat reizen kan betekenen. Lekker even helemaal weg uit je vertrouwde omgeving. Nieuwe indrukken opdoen, je verwonderen hoe compleet anders het er ergens anders op de wereld aan toe kan gaan en daardoor zo druk zijn met alles in je opnemen dat je vergeet dat er thuis een hele stapel verplichtingen op je liggen te wachten.
En ook al vind ik het meestal jammer op het moment dat ik weer terug naar huis moet, toch is het ook weer fijn om de skyline van Rotterdam te zien na zo’n reis. Want oost west, thuis best.
Je bent foodblogger, wanneer is deze liefde begonnen?
Ik begon met bloggen als middel om mijn vakantiefoto’s en herinneringen een plek te geven. Dat het vooral foto’s en herinneringen waren aan het lokale eten van de vakantiebestemming had ik eigenlijk helemaal niet in de gaten.
Toen ik uit Thailand terug kwam – wat een beetje tegenviel, de vibe die daar heerst(e) is/was niet de mijne ook al kan ik niet helemaal benoemen waarom dat is – had ik naast een paar tempelfoto’s vooral foto’s van het lokale eten en markten die we hadden bezocht. Toen begon het een beetje te veel op te vallen. Ik schrijf dan ook vooral over mijn culinaire reizen en lokale eetculturen en welke gerechten je waar kunt eten.
Het ligt een beetje aan de setting of ik me food- of travelblogger noem. Voor veel foodbloggers ben ik geen foodblogger omdat ik geen recepten op mijn blog heb staan (je krijgt deze indo echt niet met een weegschaal en maatbeker de keuken in, no way!) en voor veel travelbloggers ben ik niet echt een travelblogger omdat ik vooral over eten schrijft. Ach, geef het beestje een naam. Voor mij is bloggen ook niet echt een beroep of iets dat ik heel serieus neem, maar meer een middel om opdrachten te krijgen.
Tot voorheen deed ik regelmatig foodbedrijven ondersteunen op het gebied van het organiseren van events. Of ik hielp hen met de online communicatie. Daar ben ik mee gestopt omdat ik graag mijn eigen producten wil aanbieden. Iets met culinaire reizen, wat precies, daarvoor moet ik het dus iets concreter hebben in mijn hoofd.
Wat is culinair gezien de beste plek op de wereld?
Elk land, elke streek en/of stad heeft wel iets interessants op culinair gebied. Lekker niet altijd, maar smaken verschillen ?Wat ik het mooie van het eten op reis vind, is dat je door dat eten heel veel over de cultuur leert. Doordat ik nieuwsgierig ben naar de lokale gerechten en eetgewoonten leg ik makkelijk contact met de lokale bevolking. Het is voor mij dan ook de ideale manier om een vakantiebestemming beter te leren kennen.
Als ik dan toch een plek moet kiezen, dan zeg ik Singapore. Je hebt daar veel Chinees eten, maar ook Indiaas, Maleisisch en Indonesisch. De (voedsel)hygiëne is er goed. Verder is het er vrij overzichtelijk, er heerst een Westerse sfeer en ze spreken er Engels. Dus lekker gevarieerd Aziatisch eten dus, maar zonder een enorme cultuurshock. Ik vind het – ondanks dat het er enorm druk is – een heel relaxte stad.
Verder zouden Taiwan, Hongkong en Zuid-Korea ook geweldig zijn qua culinaire reisbestemming, alleen ben ik daar zelf nog nooit geweest. Zoals je zult snappen, staan ze wel heel hoog op mijn bucketlist.
Wat is jouw favoriete keuken?
De Indonesische. Ik hou van lekker pittig eten. En ik ben ermee opgegroeid. Je kunt mij blij maken met een warm bord Indonesisch eten in de ochtend, middag en avond. Bubur ayam, nasi goreng, longtong. Heerlijk!
Ook de streetfood is er erg lekker en divers. Let er wel op dat de voedselveiligheid niet altijd overal even goed is. Dus zoek wel de eetstandjes uit waar de gerechten ter plekke worden bereid en goed worden verhit. Ik ben nog nooit ziek geworden van het eten in Indonesië – even afkloppen – maar ik zoek het dan ook niet op. Ik zal in Indonesië nooit ijsblokjes nemen of rauwe groenten eten. Zelfs niet in een restaurant waar je het wel zou moeten kunnen eten.
In welke restaurants ben je in Nederland graag te vinden?
Haute cuisine is niets voor mij. Van die frutsels op je bord waarbij je niet zelf kunt zien wat het ooit is geweest. En dan zo’n wijnarrangement met heel veel blabla erbij. Vreselijk! Ik drink sowieso geen alcohol. En ik ben van mening dat wanneer je alcohol nodig hebt om het eten lekkerder te laten smaken, de chef iets scheutiger had mogen zijn met het op smaak brengen van de maaltijd.
Ik vind het juist leuk om naar plekken te gaan waar gewoon lekker gekookt worden, zonder al te veel poespas. Dat dat soms op plekken is met een tl balk aan het plafond, maakt mij niet uit. Aziatisch (inclusief Midden-Oosters) is meestal wel goed. Ethiopisch vind ik ook heerlijk. Ik ga het liefst naar restaurants met een homemade chef in de keuken die vol passie kan vertellen over het eten dat geserveerd wordt.
Wat neem je absoluut mee in je koffer als je op reis gaat?
Extra plek! Haha. Ik neem, hoe kan het ook anders, het liefst een aantal culinaire souvenirs mee terug naar huis. Voor zover dat natuurlijk mag van de douane, je mag niet alles meenemen. Helaas.
Op welke reisfoto ben je het meest trots?
Een foto die ik gemaakt heb van een heel bros koekje in Segovia in Spanje genaamd flores. Met het indrukwekkende aquaduct op de achtergrond. Het koekje was trouwens zo bros dat het na een hap in duizend stukjes op de grond lag. De vogels hebben het dankbaar opgegeten.
Hoe ziet voor jou de ultieme culinaire reis eruit?
Ik ga graag op zoek naar alle lokale gerechten en producten die er gegeten worden. Ook traditionele drankjes, mits alcoholvrij, wil ik ook graag proeven. Alle eetmomenten worden benut, dus op reis eet in ook het ontbijt het liefst buiten de deur. Je zult me niet snel bij het ontbijtbuffet van het hotel zien staan. Verder vind ik het leuk om diverse culinaire activiteiten te ondernemen. Een kookworkshop, eten bij locals, het bezoeken van de lokale markt of supermarkt (daar kan ik echt uren rondbrengen!) of het bezoeken van een culinair museum.
Wat is het mooiste reismoment tot nu toe geweest?
Lopend op de Chinese muur en alleen maar in de verte een aantal andere mensen die er liepen. Mijn reisgezelschap wilde nog een ruig stuk van de muur beklimmen, maar ik vond het allemaal wel best. Dus ik ben achtergebleven en toen stond ik opeens nagenoeg alleen op de muur. Die muur zelf is zo ontzettend indrukwekkend en als je er dan ook nog eens ‘alleen’ opstaat… Zo ontzettend gaaf!
Welke reizen staan er in 2020 op de planning?
In ieder geval een korte stedentrip naar Parijs en daarna een aantal weken een culinaire reis op Java in Indonesië. De belevenissen van die reizen zul je natuurlijk daarna kunnen lezen op mijn blog Eating Habits.
Heb je nog een goede (reis)tip voor onze volgers?
Zelfs als je liever naar de McDonalds gaat, kun je van lokale specialiteiten genieten. In elk land en/of streek heeft McDonalds een lokaal menu. Denk maar aan de McKroket, die kun je buiten Nederland ook niet krijgen. Zo zag ik in Maleisië al een nasi lemak menu voorbij komen en in Indonesië rica-rica chicken rice. Ik ga overigens zelf altijd naar de Mac om even mijn mail en socials bij te werken. Moet ook gebeuren ?
