Himachal Pradesh – Midden in de nacht kwamen wij in New Delhi aan. Eenmaal buiten merkten we het al gelijk: wat een vieze lucht. New Delhi is een ontzettend drukke stad, waarboven een grote wolk smog hangt. Desalniettemin is het zeker wel de moeite waard om te bezoeken. Hierover later meer. Wij hebben bij aankomst meteen een binnenlandse vlucht naar Pathankot gepakt. Want we dachten zo het makkelijkst in McLeod ganj te komen. Niet dus.
Pathankot
McLeod Ganj blijkt dus makkelijker te bereiken te zijn via Dharamshala. Al moet ik er wel bij zeggen dat het vliegveld van Pathankot erg leuk was om te zien. We kwamen aan in een propellervliegtuig op een vliegveld dat nog niet de grote van een Albert Heijn XL had. Op dit vliegveld mogen geen foto’s worden gemaakt. Toen we uit het vliegtuig liepen (ongeveer 2 traptreden), konden we vanaf het vliegtuig zelf ongeveer 30 meter naar binnen lopen. 1 bagageband, 1 ruimte om te zitten en dat was het.
Vanaf Panthankot zijn we met de taxi naar McLeod ganj gegaan. Onze taxirit was zacht uitgedrukt een soort achtbaanrit: hard remmen, veel gas geven, scherpe bochten, (soms noodgedwongen afgebroken) inhaalmanoeuvres, véél toeteren. Eenmaal aangekomen op locatie konden we alleen maar hopen dat dit niet de typische Indische rijstijl is.
Er wordt wel veel getoeterd, maar gelukkig niet zoals onze eerste chauffeur deed. Wat uiteraard ook opviel tijdens de taxirit waren de koeien op straat: die lopen echt overal zomaar op straat.
McLeod Ganj
Wat was het heerlijk toen we eindelijk aankwamen in McLeod Ganj. Midden tussen de wolken in de bergen. De lucht leek, toen we uit de taxi stapten, bijna hetzelfde als de lucht onderaan de bergen in de steden. Echter waren het in de bergen de wolken die voor de lucht zorgde en in de steden de vervuiling.
Dalai Lama tempel
We verbleven de eerste avond in een hotel (Treebo Trend Roshan house, zeker aan te raden) in McLeod Ganj. De volgende dag zijn we te voet naar de Dalai Lama tempel gelopen: een supermooie hike. India heeft overigens veel mooie natuur en plekken om mooie hikes te maken. Dus als je van lopen houdt, laat je vooral niet tegenhouden door het stereotype India: stinkend, overbevolkt en smog. Zoek de juiste plekken op en je hebt heerlijke natuur om van te genieten! En nog een extraatje als je van honden houdt: er zijn in deze regio best wat honden die je helemaal volgen met het hiken tot kilometers ver.
Eenmaal aangekomen bij de Dalai Lama tempel was er net een bidritueel afgelopen. Er liepen ontzettend veel monniken de tempel uit. Jammer dat we dit net gemist hadden, maar toen we binnen kwamen was er een dans bezig. Ik heb het idee dat in de Dalai Lama tempel er door de hele dag heen wel dingen te zien zijn.
Monniken
Sowieso door McLeod Ganj (en omgeving) lopen de hele dag door veel monniken, omdat het een heilige omgeving is. Om die reden mag er ook door de hele stad niet gerookt worden.
Waterval
Vanaf de Dalai Lama tempel kan je gemakkelijk doorlopen naar de waterval in de buurt. De tocht hiernaartoe is ook weer een mooie hike. In de regio zitten ook best veel apen op straat: ziet er leuk uit van een afstandje, maar als ze dichterbij komen loop ik liever door.
Tijdens de tocht naar de waterval zagen we een aap met één arm, dat zijn dan weer dingen die mij bijblijven. Eenmaal aangekomen bij de waterval moesten we nog een kleine klim afleggen. De waterval is zeker de moeite waard om vanaf de Dalai Lama tempel ook te bezoeken. Het is geen bijzonder grote waterval, maar de omgeving is zeker erg mooi. We konden niet heel ver om ons heenkijken, omdat we midden in de wolken stonden en dus vooral wolken zagen.
Onweer
’s Avonds terug in het hotel was het hard aan het onweren. We hebben op het dakterras lang gekeken naar hoe de bliksem de wolken oplichtte, supermooi om te zien zo. Lees meer over Macleod Ganj
Dal Lake
De volgende dag voordat we vertrokken besloten we om nog een bezoekje te brengen aan Dal Lake. Dal Lake was toch maar 15 minuutjes lopen vanaf ons hotel. Foto’s van Dal Lake verdraaien het beeld van de werkelijkheid compleet: een grote bruine plas. Meer niet. Maar goed, toch weer even een lekkere wandeling gehad voor het vertrek naar de volgende bestemming!
Bir
Maar een uurtje of 2-3 met de taxi van McLeod ganj af, kom je aan in Bir. Bir is een stadje in de Tibetaanse sferen. Dit merkten we gelijk toen we door Bir heenliepen. De tempels zien er heel anders uit en in cafés hangen bordjes waarop staat “free tibet”. Het is zeker leuk om zo’n stadje in de Tibetaanse sferen te bezoeken, maar dit was niet waarvoor wij naar Bir kwamen.
Paragliden
Bir is namelijk de wereldhoofdstad van paragliden. Supergaaf om te doen. Helaas niet gelukt. Het paragliden in Bir is 2 maanden gesloten tijdens het regenseizoen (op zich niet heel onlogisch) en hier hadden wij zeker niet over nagedacht. Tot onze pech kwamen wij op 14 september aan en ging het paragliden weer open op 17 september. Heel erg zonde, maar wij hebben niet gewacht op de opening van het paragliden.
Vivek Homestay
Bir is een leuk stadje om te bezoeken als je er toch moet zijn voor het paragliden, maar voor meer dan een dagje is er niet per se heel veel te beleven. In Bir verbleven we in Vivek Homestay. Het is ongeveer 500 meter lopen van het dorpje. Je zit er heerlijk rustig en de eigenaar is erg vriendelijk. Wel kwamen wij erachter toen de eigenaar er niet was, dat lang niet iedereen in India Engels spreekt. Download dus zeker Hindi als offlinetaal op je telefoon. Lees meer over Vivek Homestay in Bir
Kasol en Challal
Ongeveer 5 uurtjes met de taxi verder, kom je aan in Kasol. Vanaf Bir is Kasol helaas niet heel goed met het openbaar vervoer te bereiken, maar de taxi’s zijn ook redelijk betaalbaar. Daarbuiten hebben wij een hele mooie taxirit door de Himalaya’s gehad.
Natuurrampen
Onderweg kwamen we de plek van een landslide tegen. Dit is een soort modderstroom en het was de grootste in India van dit jaar. Er zijn 50 mensen bij omgekomen. We zagen nog veel grote rotsen liggen en de weg was kapot. Een stukje verder reden we langs de overblijfselen van een kleine aardbeving. Dan besef je je toch maar even dat Nederland het zo slecht niet heeft qua natuurrampen. Tijdens onze rit door de bergen zagen we ook een soort tokkelbanen. Deze tokkelbanen worden gebruikt om kleine karretjes met goederen van het ene dorpje in de bergen naar het andere dorpje in de bergen te vervoeren.
Kasol
Uiteindelijk kwamen we in Kasol aan. De omgeving is meteen compleet anders dan bijvoorbeeld zo’n heilig stade als McLeod Ganj: je ziet overal wietplanten, ze groeien bijna als onkruid. De winkels hangen vol met hennepproducten: tassen, truien en ga zo maar door.
Challal
Bij aankomst in Kasol zijn we eigenlijk meteen doorgelopen naar Challal, om te overnachten. Challal is ongeveer 20-30 minuten lopen door bospaden met rotsen. Er kunnen dus ook geen auto’s, scooters, fietsen of wat dan ook komen. Wij zijn hier een aantal dagen in een homestay gebleven. Als je graag Kasol en omgeving wilt verkennen, zou ik je zeker aanraden om in Challal te verblijven. Hoe kan je beter helemaal back to basic gaan dan midden in de Himalaya’s in een dorpje gelegen vlakbij een mooie wilde rivier.
Het feit dat er geen auto’s etc. kunnen komen, zorgt voor een ontzettend rustige en vredige omgeving. Voor de looptocht naar Challal zou ik je zeker aanraden een zaklamp bij te hebben, want als het donker is, is er geen verlichting, tot je in Challal aankomt dan. Daar zijn verschillende tentjes in de avond verlicht met discolampen. Onder het mom van trancemuziek (je moet ervan houden) wordt er geroepen: “Come on!! Party!!” En rond een uur of 11 is het “feestje” elke avond afgelopen.
Het is aan te raden om, voordat je in de omgeving van Kasol aankomt, te pinnen. Er zijn hier maar beperkte mogelijkheden tot pinnen.
Malana
De volgende dag vertrokken we naar Malana. Na wederom een mooie, maar zeker ook spannende taxirit met smalle wegen en diepe afgronden werden we afgezet bij de poort naar Malana. Vanaf de poort naar Malana is het nog ongeveer een uurtje omhooglopen naar Malana. Dit is een hele mooie tocht. Er zijn onderweg een aantal plekken waar je kunt stoppen en onder het genot an een chaithee’tje te genieten van het uitzicht.
Malana is een heel vreemd klein dorpje boven in de bergen. Het staat bekend als een soort “wiet”-dorpje. Maar ook als je hier niet in geïnteresseerd bent is Malana zeker de moeite waard om een dag te bezoeken.
De levensstijl van de mensen in Malana is een ervaring apart. De mensen in Malana leven compleet afgezonderd van alle andere mensen buiten het dorpje. Ze willen dan ook niet dat mensen zoals wij (buitenstaanders voor Malana) iets of iemand in het dorpje aanraken. Volgens mij zijn ze bang dat wij ziektes etc. overbrengen.
Toen we de tocht naar boven naar Malana begonnen zagen we ten eerst overal ontzettend veel wietplanten, en ten tweede vrouwen uit Malana die aan het werk waren: wiet plukken. Als wij langs deze vrouwen liepen op het pad, gingen ze meteen aan de andere kant van het pad staan en riepen ze dingen als: “don’t touch! Go to side!”
Eenmaal aangekomen in Malana werd de sfeer alleen maar vreemder. Er is niks, je mag niks aanraken, iedereen kijkt je met een blik waardoor je jezelf allesbehalve welkom voelt. Alle mannen zitten een beetje op een soort verlaten pleintje de hele dag te zitten en te roken. Terwijl de vrouwen de hele dag op pad zijn om wiet te halen.
Een man gebaarde naar ons dat we op een muurtje konden gaan zitten, dus wij gingen zitten. Maar zelfs dat voelde niet oké. Alsnog hing er een hele rare sfeer. Mijn vriend ging naar een winkel om wat eten te halen. Hij moest zijn geld op de grond leggen en de man in de winkel zou voor hem uit de winkel halen wat hij wilde. Hij mocht niet de winkel in. Je ziet veel mensen die ergens aan het wildplassen of -poepen zijn. Van wat ik heb gezien, hebben ze in Malana ook geen riolering of iets wat er op lijkt.
Een stukje rijden van Malana af is een grote politiepost. Deze is er om (vooral Indiërs) te controleren op wiet, aangezien veel mensen naar Malana komen om de beste wiet te kopen of ruilen.
Kheerganga en Kasol
Een van onze laatste dagen in deze regio gingen mijn vrienden naar Kheerganga. Dit is ongeveer 4 uur naar boven en naar beneden lopen. Het uitzicht hier schijnt heel mooi te zijn. Eenmaal boven aangekomen is er een warmwaterbron, man en vrouw apart. Onderweg zijn veel watervallen te zien. Het pad leek wel zilver door het zonlicht dat op de stenen scheen. Wat ik hoorde van mijn vrienden is Kheerganga zeker de moeite waard!
Zelf ben ik een dagje alleen op pad gegaan: dit is ook zeker aan te raden (eigenlijk bij elke reis die je maakt). Het leuke aan alleen op pad gaan is dat je veel sneller contact maakt met locals. Ik ben ook een aantal Indiërs tegengekomen en heb vervolgens de hele middag op een rots bij de rivier gezeten en met hun gekletst!
Wij vervolgden onze reis naar Noordoost India door met de bus af te reizen naar Chandigarh en vervolgens een binnenlandse vlucht te nemen naar Guwahati. Hierover kan je meer lezen in Incredible India II!
Deze leuke gastblog over India is geschreven door Reni
Ook het mooie India bezoeken? Bekijk hier de mogelijkheden.
